ΔΙΑΛΥΣΙΣ ΕΙΣ ΤΑ ΕΞ ΩΝ ΣΥΓΚΕΙΤΑΙ (ΑΠΟΣΥΝΘΕΣΗ)
Ω! δυστυχισμένη Ελλάδα
έρμαιη των μνημονίων
και ανίδεων ηγετών
ο λαός σου υποφέρει
κι η κυβέρνηση χορεύει
στης Ευρώπης το σκοπό,
σαν αρκούδα του τσιγγάνου
μ’ αλυσίδα στο λαιμό.
Ο λαός στην ανεργία
και οι νέοι στην ξενιτιά
και ο ένας με τον άλλον
στήσαν πάλι κολιγιά
να μας στύψουν σαν σταφύλια
στο ληνό,στη ζυφταριά.*
Ω! τρις δύστυχη πατρίδα
δίκαιο είχε ο Σολωμός
που χτυπάς τις ξένες πόρτες
μάταια χωρίς αιδώ.
Πού είν’ τα πλούτη σου τα τόσα
πού ‘ναι η παλιά σου δόξα
κι οι λαμπροί σου αρχηγοί;
Που για χάρη σου πεθαίναν
΄νάντια στον κατακτητή;
Τα μνημεία σου στολίζουν
αίθουσες ξένων χωρών
που τα έκλεψαν αγύρτες
λόρδοι ποταποί κι αλήτες.
Ω! Ελλάδα της μιζέριας
τι να πρωτοθυμηθώ;
Η παιδεία διαλυμένη
η Υγεία αρρωστημένη
κι ο πρωτογενής τομέας
έχει φτάσει στο βυθό.
Ξύπνα δύστυχη Ελλάδα
απ’ τον ύπνο το βαθύ
και με το λαό μαζί
βροντφώνα στους δυνάστες
έξω!!! ανίκανοι, φαιδροί.
Κι άνποτε κάποια Κυριακή
θε να στηθεί η κάλπη
θα φάτε τέτοιο μαύρισμα, μα το ιχώρ
που ρέει στις φλέβες του Δία,
που τολμήσατε έτσι αλόγιστα
να στείλετε τόσο λαό στην ανεργία.